Bursaspor Lideri Ali Ay, topluluğa seslendi

Sözlerine “Gönül isterdi ki vazifemizi en uygun kaidelerde bırakalım. Fakat vazifeye geldiğimiz birinci günlerden itibaren başlayan ve daima devam eden aksilikler, maddi ıstıraplara yönelik çözümsüzlükler, maalesef bizi bugün hiçbirimizin istemediği sona getirdi” diye başlayan Ali Ay, yeşil-beyaza gönül vermiş herkes üzere, kendisi ve grubunun de gelinen bu durum karşısında epey keder yaşadığını lisana getirdi.

 

Bursaspor Kulübü’nde misyon aldığı süreyi kıymetlendiren Lider Ali Ay, açıklamasında şu tabirlere yer verdi:

“19 Ocak 2016 tarihinde Bursaspor’u devraldığımızda toplam borç 104 milyon Euro idi. 23 Haziran 2019 tarihinde vazifesi devrederken borcumuz ise 65 milyon Euro. Artık birçoğumuz haklı olarak bizim 3,5 yılda yaptıklarımıza ve yapamadıklarımıza bakıyor. Lakin şampiyonluktan sonra geçen 7 seneyi herkes çok çabuk unutmuşa benziyor. Şampiyonluğun akabinde üst üste 2 dönemi 3’üncü ve 4’üncü sırada bitirmiş olmak toplulukta kimseyi tatmin etmedi. Sonrasında baskılar, o devir idarelerini değerli transferlere, çok borçlanmaya ve bizi altından kalkamayacağımız bir ekonomik kaosa sürükledi. Karanlık tünelden çıkmak için, topluluğun gerçeklerle yüzleşmesi kaçınılmazdı.

 

Kulübün mali durumu ile ilgili kamuoyunu aydınlatma çabamı ve var olan krizi derinleştirmemeye yönelik uğraşımızın karşılığı ise ‘Ağlayan Başkan’ yakıştırması oldu. O gün yalnızca ben ağlıyordum tahminen ancak bugün bütün bir kent ağlıyor. Üç yıllık vazife süremin her gününde, mali disiplini sağlayabilmek ve kulübü, krediler marifetiyle finans kuruluşlarına bağımlı yaşamaktan kurtarabilmek için çaba verdim. Mütevazı ve düşük maliyetli takımla, en azından geçiş sürecinde tatmin edici olmasa bile tehlikesiz dönemler yaşamasını hedefledim. Lakin daha birinci dönem, devreyi 27 puanla beşinci sırada bitirmiş ekibin hocasına, oyuncusuna çöp muamelesi yapıldı. O dönem tribünlerin grubuna sırt dönmesiyle rüzgar da bilakis döndü. Kasımpaşa maçından sonraki otobüs olayı ile başlayıp, konutumun basılması ve bu dönemin son maçı Malatya’da otelde yaşanan berbat taarruz; ekip, kulüp ve topluluk üzerinde büyük bir travma yarattı.

 

Mali disiplinden taviz vermeyi aklımızdan bile geçirmezken, Trabzon’da ligde kaldığımız dönemin akabinde, başta hoca olmak üzere, kaliteli ve kıymetli transferlerle, büyük ölçüde sportif muvaffakiyete odaklandık. Lakin saha içinde son iki dönemde yaşadığımız onca haksızlık ve şanssızlık, bir kulübün lakin tarihi boyunca bir sefer yaşayabileceği tiptendi. Sistematik bir formda, toplumsal medyada başlayıp, tribünde ve kentin bütününde hakim olan doğuşçu atmosfer de üstüne eklenince parçalanmış, itimat hissini kaybetmiş bir topluluk olarak maalesef bu son bizim için kaçınılmaz oldu. Tekraren ‘Bursaspor yalnız bırakıldı’ dedim. Çok açık söylüyorum, birkaç istisna dışında, ne kentin endüstrisinden ne de siyasetinden dayanak görebildik. Bizden evvelki yıllarda büyüyen ve kucağımıza bırakılan borçlarla birlikte, devrimizde yapılan harcamaların, kulübün gelirleriyle karşılanabilmesi imkansızdı. ‘Stadın ismini satarız, localarını satarız, kentimiz de taşın altına elini koyar’ diye bütün harcamaları cebimizden karşıladık. Fakat durum o denli bir noktaya geldi ki, borçlu olduğumuz uçan kuş bile ‘nasıl olsa ödüyor’ diye, penceremizin önünden ayrılmadı. Gerçekten olayı bu dönemin devre ortasına kadar zar güç getirebildik.

 

İlk alım kaynağını şahsi finasmanım ile sağladığım ve transfer tahtasını açmak üzere kaynak kullanmaya yönelik pazarlığını yaptığımız arazi uzun vakittir Bursaspor’u karıştırarak yer edinmeye çalışan güruh tarafından alıcı aranıp alımdan vazgeçtirilmiştir. Kapalı olan transfer tahtasını açabilmek için çalmadığımız kapı kalmadı. Ligin altındakiler, başta siyasi etraflarını kullanmak suretiyle onlarca transfer yaparken, biz iki oyuncu alabilecek imkanı yaratamayıp, bizi bekleyen sondan kaçamadık. Yaşanan onca aksiliğe, berbatlığa, hakkımda atılan onlarca iftiraya karşın Bursaspor’a olan büyük sevgim, armaya olan bağlılığım nedeniyle daima bir dik duruş sergileme çabasında oldum ve bundan da asla taviz vermedim. Kul hakkı yemedim, haram ve helale dikkat ettim. Hayatım boyunca yaşamadığım olayları 3,5 yılda yaşadım.Bursaspor ile ilgili ağza alınmayacak iftiralara ve hakaretlere maruz kaldım. Meskenime hem taraftar hem icra memurları geldi. Her şeye karşı ‘Ben Bursaspor Başkanıyım’ diyerek hepsine göğüs germeye çalıştım.

 

Gelinen durumda maalesef 3,5 yıl evvel yaşanacak bu berbat sonu lakin bu kadar erteleyebildik. Ağır bakımda olan hastanın maalesef 3,5 yıl nefes almasını sağlayabildik ve maalesef biz bunu sağlamaya çalışırken her taraftan çok yanlız bırakıldık. Bunlar maalesef yeterli günlerimiz zira; isimli isimsiz, kimlikli kimliksiz fakat her şeyden değerlisi merhametsiz yığınların, toplumsal medya üzerinden yaptıkları berbatlıklar, iftira ve dedikodular devam ettiği surece Bursaspor, armaya ve bayrağa layıkı ile hizmet edecek hiç kimseyi bulamayacak. Onun için kabahati yalnızca birkaç bireyde aramaktan çok, topluluk olarak hepimiz gerçeklerle yüzleşip en azından bundan sonra birebir heyecan ve istekle vazifeye gelecek bireylere karşı daha saygılı ve anlayışlı olmalıyız. Her vakit dediğim üzere Bursaspor büyük bir topluluk, büyük bir markadır. Bizim 3,5 yıllık süreçte kentte maalesef bir türlü oluşturamadığımız birlik ve beraberliğin en kısa müddette sağlanması halinde Bursaspor’un yine eski günlerine döneceğinden de bir kuşkum yok. Bundan sonraki süreçte hâlâ içi Bursaspor sevgisiyle dolu olan Ali Ay olarak, üzerime düşen bir sorumluluk olması halinde bundan hiçbir vakit da kaçmayacağımın bilinmesini isterim.”