Yaz artık başlıyor.
Ne okulların kapanması, ne havaların dayanılmaz derecede ısınması hiçbir şey bu yıl yaz tatilini başlatamadı.
Ta ki düne kadar.Seçimlerin yenilenmesi nedeniyle İstanbulluların birçok İstanbul’daydı, kentlerine sahip çıkmak, vatandaşlık misyonlarını yerine getirip oy haklarını kullanmak için.
Hafta sonu havaalanları, yollar her yer tıklım tıklımdı ve birinci sefer kimse kalabalıktan şikâyet etmedi.
Tam bilakis, düzgün ki herkes kentte diye sevindi.
Sonuç, yüksek iştirakli demokratik bir seçim oldu.
İstanbul’a çok yakıştı.
Kaybedenin olgunlukla kazananı tebrik ettiği, kazananın olgunlukla herkesi kucakladığı görünüm uygun geldi hepimize, birlik ve beraberliğin ehemmiyetini daha da derinden anladığımız bugünlerde.
Matthew McConaughey’nin İstanbul tatili
İstanbul seçimlerini yalnızca biz İstanbullular değil, yabancılar da ilgiyle takip etti.
İstanbul tekrar yükselişte haberleri boşuna yapılmıyor, kentimize sahiden dayanılmaz bir yabancı turist ilgisi var.
Bkz. Matthew McConaughey.
Sevgili Saffet Emre Tonguç, hem Oscar’lı hem Altın Küre ödüllü bir Hollywood yıldızını gezdiriyorum dediğinden beri merakla bekleniyordu kim olduğu.
Sonunda Saffet açıkladı, merak edilen isim Matthew McConaughey çıktı. McConaughey’nin yaz tatili için dünyanın her yerini tercih edebilecekken İstanbul’u tercih etmiş olması sevindirici.
Saffet’le olan fotoğraflarına bakınca ise söylemeden geçemeyeceğim, imajı ve duruşuyla Saffet, sıradan bir Kaliforniyalı sörfçü üzere dolaşan McConaughey’i bile gölgede bırakmış.
Acı bir kayıp
Dün Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nin yayımladığı ‘Hakkı Martı için başsağlığı’ iletisi posta kutuma düştüğünde bir defa daha yüzüme vurdu, hayatımda tanıdığım birinci gazeteciyi, sevgili dayımı kaybettiğimiz.
Gazeteciliğe 1961 yılında şimdi 18 yaşındayken Hürriyet gazetesinde başlamış, daha sonra Günaydın ve Milliyet gazetelerinde uzun yıllar çalışmış, yıllarca Yazı İşleri masasında sayısız manşete, habere, sayfaya imza atmış.
Ama tüm bunları yaparken her vakit güzel kalabilmeyi başarmış ki bu gazetecilikte zordur.
Sadece biz ailesinin değil, çocukluk arkadaşlarından çalışma arkadaşlarına tanıyan herkesin çok sevdiği özel biriydi.
Çok bilgili olmasına karşın hiçbir vakit bununla övünmeyen, kimseye doruktan bakmayan, herkesi olduğu üzere kabul edebilen çok ender beşerden biriydi. Çocukluğum boyunca anlattığı gazetecilik anıları hiç elbet bende büyük bir iz bıraktı, daha ilkokuldayken gazeteci olmaya karar vermeme tahminen de neden oldu.
Tam 10 yıl evvel, yıllarca dayımdan dinlediğim, şahane gazetecilerin büyük emek verdiği gazetede, Milliyet’te çalışmaya birinci başladığımda işte en çok da bu yüzden onur duydum, bu kadar pahalı gazetecilerin mirası olduğu için.
Böyle acı bir kayıp yaşadığınızda diyecek bir şey kalmıyor geriye, ‘Hep kalbimizdesin’den diğer…