Kahramanmaraş’ın Nurhak ve Elbistan ilçeleri kırsalında 2010’da güvenlik güçlerine teslim olan bir terörist, örgüt içinde bulunduğu devirde kendilerine yardımcı olanları gösterebileceğini belirterek itiraflarda bulundu. Teröristin gösterdiği bölgedeki köylerde, yer gösterme süreci yapıldı, terörist köylülerle yüzleştirildi. Teslim olan terörist, öbür terör örgütü üyeleriyle civar köylerdeki evlere gidip yiyecek, içecek çeşidi erzak aldıklarını, her hafta erzak almak için uğrayacaklarını söylediklerini, köylülerin de itiraz etmediğini beyan etti.
Yer gösterme ve yüzleştirme sonrası, üç köylüye “silahlı terör örgütüne yardım etme” hatasından dava açıldı. Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesinde yargılanan sanıklar, hal ve sıfatlarını bilerek örgüte erzak, giysi materyali ve benzeri materyaller vermek suretiyle örgüte yardım ettikleri gerekçesiyle çeşitli hapis cezalarına çarptırıldı. Kararın temyiz edilmesi üzerine, belge o devirde terör cürümlerine bakan Yargıtay 9. Ceza Dairesine geldi.
Daire, 2013’te sanıklar hakkında karardan sonra 5 Temmuz 2012’de TCK’nin ilgili unsurunda değişiklik yapan kanunun yürürlüğe girmesi nedeniyle sanıkların tüzel durumlarının yine takdir ve tayininde mecburilik bulunması gerekçesiyle lokal mahkeme kararını bozdu. Bozma sonrası belgeyi tekrar görüşen lokal mahkeme, Yargıtay’ın bozma kararına uyarak sanıkların aksiyonlarının, terörizmin finansmanı cürmünü oluşturduğuna karar verdi. Mahallî mahkeme, sanıklara 6415 sayılı Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Hakkında Kanunu’nun 4/1. hususu yeterince mahpus cezası verdi.
Bu kararın da temyiz edilmesi üzerine belge 2016’da Yargıtay 16. Ceza Dairesine geldi. Daire, lokal mahkemenin kararını onadı.
BAŞSAVCILIK İTİRAZ ETTİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise daire kararına itiraz etti. İtirazda, 16. Ceza Dairesi ile başsavcılık ortasındaki uyuşmazlığın, “sanıkların eyleminin örgüte yardım kabahatini mu, yoksa terörizmin finansmanını sağlama hatasını mu oluşturduğuna ilişkin” olduğu belirtildi.
Başsavcılığın itirazında, itirafçı teröristin söz ve teşhisinde, “Sanıklardan un, tereyağı, şeker, çay, ekmek ve gibisi materyalleri istedik, kendi istekleriyle verdiler. Bu şahısların konutuna daha sonra da gittik. 10 kilo un, 3-4 kilo peynir, süt, bulgur, tuz, çamaşır deterjanı üzere gereçler aldık. Şahısları tehdit etmedik, konuşarak ikna ettik.” biçiminde beyanlarda bulunduğu aktarıldı.
Terörizmin finansmanın önlenmesine dair memleketler arası kontratın Türkiye tarafından da kabul edilip iç hukukun bir modülü haline geldiği belirtilen başsavcılık itirazında, 6415 sayılı Kanun’un da 7 Şubat 2013’te TBMM Genel Konseyinde kabul edilerek yürürlüğe girdiği hatırlatıldı.
Başsavcılığın itirazında, “sanıkların aksiyonunun örgüte bilerek, isteyerek yardım hatasını oluşturduğu, 6415 sayılı Kanun’un 4. unsuru yeterince terörizmin finansmanı hatasından cezalandırılmalarına karar verilmesinin kanuna aykırı olduğu” görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurulduğu söz edildi. Yargıtay 16. Ceza Dairesi, itirazı yerinde görmeyerek belgeyi Yargıtay 1. Başkanlığına gönderdi. Bunun üzerine belge, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca ele alındı.
CEZA GENEL ŞURASI SON KELAMI SÖYLEDİ
Yargıtay Ceza Genel Heyeti, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazını reddetti. Kurulun münasebetinde, Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Kanunu ile Terörle Gayret Kanunu’na nazaran “fon”un, para yahut pahası parayla temsil edilebilen her türlü bedel yahut menfaat olduğu, bu nedenle maddi bedeli olan her şeyin fon olabileceği belirtildi.
Gerekçede, bu bakımdan fonun, para yahut eşya olmasının zarurî olmadığı, “alacak hakkı gibi” bir ekonomik paha ihtiva etmesine karşın eşya niteliği taşımayan şeyler olmasının da mümkün bulunduğu vurgulandı.
Terörizmin Finansmanın Önlenmesi Hakkında Kanunun terör örgütlerine veya bir teröriste fon sağlanması yahut toplanmasını yasakladığı ve yaptırıma bağladığı aktarılan münasebette, “Terörizmin finansmanı kabahatinden ceza verilebilmesi için fonun bir hatanın işlenmesinde kullanılmış olması kuralı aranmamakta, fonun sağlanması yahut toplanması kâfi kabul edilmektedir. Terörizmin finansmanı suçunun manevi ögesi bilme ve isteme ibaret olan kasttır. Terörizmin finansmanı suçu, silahlı terör örgütüne yardım etme cürmünün özel bir hali olduğundan bu suçun faili terör örgütünün kurucusu, yöneticisi ya da üyesi olmayan her gerçek kişi olabilir.” tespitleri yapıldı.
Silahlı terör örgütü mensuplarına erzak, hayat gereci ve para temin etme hareketinin hukukî niteliğinin irdelendiği münasebette, Yargıtay’ın istikrar kazanan uygulamalarına nazaran örgüt mensuplarının süreksiz olarak barındırılması, evde yemek ikram edilmesi, örgütün verdiği parayla muhtaçlık listesindeki malzemelerin temin edilmesi üzere hareketlerin fon sağlama kapsamında değil silahlı terör örgütüne yardım kabahati kapsamında değerlendirildiği belirtildi.
‘TERÖR ÖRGÜTÜ MENSUPLARINA FON SAĞLAMA’
Silahlı terör örgütü mensuplarına erzak ve ömür gereci temin etme eyleminin, örgüt üyeliği hatasının işlenmesini kolaylaştırdığı vurgulanan gerekçede, şunlar kaydedildi:
“Bir teröriste yahut terör örgütüne yapılan bu nitelikte yardımlar devletin birliğini ve bütünlüğünü cebri usullerle bozmayı amaçlayan, bu hedef doğrultusunda bombalama, taammüden öldürme, ağır yaralama üzere hatalar işleyen terör örgütü mensuplarının faaliyetlerini idame ettirmelerine, bu biçimde mevcudiyetini devam ettiren terör örgütünün de hareket kapasiteni yükseltmesine katkı sağlamaktadır. Buna nazaran, terör örgütüne yahut mensuplarına bilerek ve isteyerek erzak, ömür gereci ve para temin edilmesinin fon sağlanması niteliğinde olduğu ve hareketin bu haliyle terörizmin finansmanı kabahatini oluşturacağı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, örgütün kırsalda faaliyet gösteren mensuplarına, sanıklardan birinin 2009 yılı bahar aylarında iki kere ekmek ile öbür erzak ve yaşam gereci, başka sanığın 2009 Mayıs ayında un, tereyağı, şeker, çay ve ekmek, 2010 yılı nisan ayında 10 kilogram un, 3-4 kilogram peynir, 4 kilogram bulgur ve deterjan üzere erzak verdiği, öteki sanığın da 2009 yılına kadar yiyecek, koyun, kitap, 2 dijital kamera ve 3 bin lira temin ettiği olayda sanıklar tarafından temin edilen para ve başka eşyaların niteliği prestijiyle 6415 sayılı Kanun’da tanımlanan ‘fon’ kapsamında olduğu münasebetiyle sanıkların, terör örgütü mensuplarına fon sağlamaları formunda gerçekleştirilen aksiyonlarının tıpkı Kanun’un 4. unsurunda düzenlenen terörizmin finansmanı hatasını oluşturduğunun kabulü gerekmektedir.”
6415 sayılı Kanun’un, “terörizmin finansmanı suçu” başlıklı 4. maddesinin birinci fıkrası, “3. husus kapsamında hata olarak düzenlenen fiillerin gerçekleştirilmesinde tümüyle yahut kısmen kullanılması emeliyle yahut kullanılacağını bilerek ve isteyerek belirli bir fiille ilişkilendirilmeden dahi bir teröriste yahut terör örgütlerine fon sağlayan yahut toplayan kişi, fiili daha ağır cezayı gerektiren öbür bir hata oluşturmadığı takdirde, beş yıldan on yıla kadar mahpus cezası ile cezalandırılır.” kararını içeriyor.