Çalışma hayatının en kıymetli problemlerinden biri olan çocuk personelliği; “Çoğu kere çocukları çocukluklarını yaşamaktan alıkoyan, potansiyellerini ve saygınlıklarını eksilten, fizikî ve zihinsel gelişimleri açısından ziyanlı işler” olarak tanımlanıyor.
ILO tarafından hazırlanan “Çocuk Personelliği Global Varsayımlar Raporu”na nazaran, tüm dünyada 73 milyonu “tehlikeli” işlerde olmak üzere hala 152 milyon çocuk çalışanın -her 10 çocuktan biri- olduğu dikkati çekiyor. Bu çocukların 88 milyonu erkek, 64 milyonu ise kızdan oluşuyor.
Afrika bölgesel yoğunluk bakımından yüzde 19,6 oranı ile çocuk işçiliğinin en ağır olduğu bölge oldu. Afrika’yı sırasıyla yüzde 7,4 ile Asya ve Pasifik bölgesi, yüzde 5,3 ile Amerika, yüzde 4,1 ile Avrupa ve yüzde 2,9 ile Orta Asya ve Arap ülkeleri izledi.
Sektörel dağılıma bakıldığında çocuk personeller yüzde 70,9 oranında tarım bölümünde, yüzde 17,2 oranında hizmet bölümünde ve yüzde 11,9 oranında endüstride çalışıyor.
Çocuk işçiliğini temel siyaset alanlarından biri olarak gören ILO, 2025 amacına yönelik siyaset ve programlara ait raporunda, çocuk işçiliğinin yasal düzenlemeler ve standartlar, toplumsal muhafaza, eğitim ve beşere yakışır iş imkanlarıyla sonlandırılacağına işaret ediyor.
2018, “Çocuk Personelliği ile Çaba Yılı” ilan edilmişti
Türkiye İstatistik Kurumunca (TÜİK) yapılan, 2012 yılı Çocuk İşgücü Anketine nazaran Türkiye’de 893 bin çocuk ekonomik faaliyetteydi. Çocuk işçiliğiyle sorunu ortadan kaldırmak için kararlı siyasetler uygulayan Türkiye, bu doğrultuda 2018’i “Çocuk Personelliği ile Çaba Yılı” ilan etmişti.
Özellikle tarım kesiminde çocuk işçilikle gayret kapsamında mevsimlik tarım emekçilerinin şartlarını uygunlaştırmak ve kamu hizmetlerinden faal yararlanmalarını sağlamak ve çocuk işçiliğini önlemeye yönelik “Mevsimlik Tarım Emekçileri Projesi”ni (METİP II) uygulayan Aile, Çalışma ve Toplumsal Hizmetler Bakanlığı, “Çocuk İşçiliğiyle Gayret Ulusal Programı”nı (2017-2023) toplumun tüm kesitlerinin iştirakiyle yürütmeyi sürdürüyor.