Nuri Bilge Ceylan’ın son sineması “Ahlat Ağacı”nın setinde yaşananları beyaz perdeye taşıyan 3 kısımlık kamera ardı belgeseli, Kadıköy Sineması’nda evvelki gün gösterime girdi. Sinemanın kamera ardı takımının iştirakiyle 3 gün üst üste gösterilen belgeselin birinci gösterimi geçen cumartesi günü yapıldı.
‘Beni güzel tanıyor’
Dünya prömiyerini 71. Cannes Sinema Festivali’nde yapan sinemaya ait belgesel gösterimi öncesi iştirakçilerin sorularını yanıtlayan üretimin senaristlerinden Akın Aksu, Ahlat Ağacı’nın büyük umutlarla başlanılan bir iş olduğuna işaret ederek, insanlara bu biçim kıssaları duyurmak ismine şenliklerin değerli olduğunu söyledi. Aksu, sinemanın kıssasını kaleme aldıktan son Nuri Bilge Ceylan’la birlikte birkaç yerde görüş farklılığı yaşadıklarını söz ederek, “Fakat sinemada birinci montajı izleyince Nuri Bilge Ceylan beni benden daha yeterli tanıyormuş diye düşündüm. Bu birinci işim olduğu için senaryoda farkındalığım çok yüksek değildi” dedi. Sinemada tıpkı vakitte İmam Veysel karakterini canlandıran Akın Aksu, oyunculuğu da sevdiğini lisana getirerek, “Oyunculuğa devam etmeyi düşünebilirim lakin çok mantıklı, bana uyan ve çok sevdiğim bir karakter olursa düşünürüm. Lakin kolay kolay her karakterin altından kalkabileceğimi oyuncu olmadığım için düşünemiyorum” diye ekledi.
Ceylan ile akrabalık
Nuri Bilge Ceylan’la bir ortaya gelme öykülerini ise Aksu, şöyle anlattı:
“Bilge Abi ile uzaktan bir akrabalığımız kelam konusu. Köye çok sık gelmiyorlardı. Ben de köye çok sık giden biri değilim. Kendi büyüklerini görmek için bayramda lakin geliyorlar. Haliyle o vakte kadar kendisiyle hiç tanışmamıştım. Yalnızca ismen beni biliyordu. Ben de o periyot Çanakkale’de KPSS’ye hazırlanıyordum. Bilge Abi rastgele bir gün kitabımdaki bir hikayeyi okumuş. O kitabı da daha öncesinden annem kendisine armağan etmiş. Okuduğu kısım, ‘Ahlat Ağacı’ yazılı denemenin olduğu sayfaydı. Bugün baktığımızda teknik açıdan uygun bir deneme de sayılmaz. Üniversite son sınıfta yazdığım ve kendi imkânlarımla bastırdığım bir kitabın içindeydi. Bir de babamı tanıyor. Babamın da farklı bir kişiliği vardır. At yarışı oynar falan ve etrafındaki herkesten çok daha memnundur. Yani hiçbir şeyi yok lakin memnunluk üreten bir sistemi var güya. Sonra tüm bunlar Bilge Abi’nin ilgisini çekmiş ve öykü birinci bu türlü başladı.”
‘Türkiye’de pek yok’
Aksu, Türkiye’de birinci defa bir sinemanın akabinde kamera gerisi belgeselinin gösterildiğine de işaret ederek, şunları tabir etti: “Bu belgesel gösteriminin çok uygun bir aktiflik olduğunu düşünüyorum. Keşke birçok sinema bu formda değerlendirse. İnsanların toplumsallaşması ismine manalı ve hoş bir aktiflik.”