Bu dönem gösterdiği performansla Denizlispor’un 9 yıl ortadan sonra Harika Lig’e yükselmesinde büyük hisse sahibi olan Recep Niyaz, Fenerbahçe’deki günlerinden gelecek planlamasına kadar birçok hususta kıymetli açıklamalarda bulundu.
Recep Niyaz’ın soru-cevap formundaki röportajı şöyle;
* Dönemin şimdi 8. haftasında başınıza yılların kurt hocası Yücel İdiz getirildi. Birinci 8 maçta 2 gol ve 1 asiste imza atabilirken, İldiz ile kalan 24 maçta 10 gol ve 3 asist ürettin. Bunda Yücel hocanın sana itimadının de hissesi olsa gerek..
– Öncelikle ben oynadıkça açılan bir oyuncuyum. Ne kadar rahat olursam o kadar çok skora katkı vermeye çalışıyorum. Olağan Yücel hocanın buraya gelmesi bizim için avantaj oldu. Lakin Osman Özköylü hocamız da muhakkak berbat bir teknik adam değildi. Hatta bu kadrosu o kurdu lakin birtakım düşünceler ile uyuşmazlıklar olunca yollar ayrılmak zorunda kaldı. Yücel hoca ise nitekim bize müspet tesir etti. Hocamızın sizin de belirttiğiniz üzere tecrübeli bir teknik adam olması ve bize karşı çok babacan haller sergilemesi ile kadronun o istediği rahatlığı sağlaması bizi son derece motive etti ve alana çok düzgün bir formda yansıdı. Esasen bu grup uygun bir takımdı ve yalnızca ufak bir kıvılcıma gereksinimi vardı. Bu da Yücel hoca ile birlikte gerçekleşti. Artık çok şükür o kıvılcımı büyük bir aleve çevirmek üzereyiz. İnşallah her şeyin daha hoş olacağına inanıyorum.
“SAVUNMA OYUNCULARIMIZ SKORA KATKI VERDİ”
* Yücel İldiz ile birlikte güya atakta biraz daha üretken olmaya başladınız.
– Biz gerçekten bu ligin hem set, hem de kontratak oyununu düzgün oynayan gruplarından birisiyiz. Oyuncu potansiyellerine baktığınız da tüm maçlarda da bunu ziyadesiyle gösterdik. Hocamızla birlikte gerçek taktik ile oynamaya başladık. Biz yeri geldi bekledik, yeri geldi topun hakimiyeti bizde oldu. Rakibimize nazaran değil de, her maçta kendi oyun anlayışımızı alana yansıtmaya çalıştık. Zati baktığınız da hamle sınırımız bu ligin önde gelen oyuncularından oluşuyor. Bizim ardımızda bir de İsmail Aissati var. Tahminen gol manasında değil de, asist manasında bizi çok düzgün bir biçimde yönlendirip, katkı verdi. Baktığınızda savunma oyuncuları da katkı veriyor; Alperen Babacan (3), Abdülkerim Bardakçı (2) ve Kerem Can Akyüz (1) ağabey üzere. Aslında istatistikler de palavra söylemez, Yücel hocadan sonra hamle futbolu oynayan bir grup olmuşuz.
Bu dönem deplasmanda toplanan 36 puan ile bu kategoride birinci sırayı aldınız. Lakin iç saha maçları için birebir şeyi söyleyemeyeceğim. Meskeninizde 3 ay mühletle maç kazanamadınız. Tahminen haftalar evvel şampiyonluk ilanınızı gerçekleştirebilecekken, niçin kadro olarak Karabük uğraşı öncesi son 5 iç saha maçınızı kazanamadınız?
– Deplasmanda mağlup olduğumuz iki maça (Altınordu 4-0, Ümraniyespor 3-0) baktığınız da o haftalarda saha dışı etkenler bizi ziyadesiyle etkiledi. İkisinde de etkenler çabucak hemen birebirdi. Ondan sonraki süreçte kadroda başlar biraz rahat olunca çok farklı bir istatistik ortaya çıktı. Dış alanda çok uzun müddet galip gelmek ve mağlup olmamak, değerli bir istatistik. Deplasmanda rahat olmamızın ana nedeni ise; rakiplerimiz bizim istediğimiz futbolu oynuyor olması. Ligin doruğuna demir attıktan sonra rakipler Denizli’ye geldiğinde bize karşı daha savunma yüklü oynamaya başladılar. Bu noktada bizim de yanılgımız ise bu kilidi bir türlü çözemememiz. Taraftar baskısının olduğuna pek inanmıyorum. İçerideki Giresun maçını 2-1 geriden gelerek 3-2 kazanırken, taraftarımızın itici gücüyle 10 bireyle çabayı galip kapatmıştık. Kanımca rakip grupların içeride oyun anlayışlarını değiştirip, oynaması bizi olumsuz tarafta etkiledi. Mukadderata inanan bir beşerim, demek ki muvaffakiyetin bu türlü güçlü olması gerekiyormuş.
“DENİZLİ’DE UZUN YILLAR KALMAK İSTİYORUM”
* Üstün Lig’e çıktığınıza nazaran gelecek dönem için neler hedefliyorsun?
– Genel olarak dönem bittikten sonra yeni dönem için tüm karar ve sorumluluk idare ve hocaya ilişkin oluyor. Lakin ben bir Denizlili ve şampiyonluğa elimden geldiği kadarıyla katkı veren bir oyuncu olarak grupta kalmaktan yanayım. Zira her oyuncunun maksadı, öncelikle bulunduğu ligin doruğunda yer bulup, müddet almaktır. Daha sonra ise amacı, Avrupa yahut diğer liglerde oynamaktır. Benim de amacım Üstün Lig. Kendi memleketimin ekibinde bunu başardım. Tekrar öteki bir gruba gidip bir macera aramanın gereği yok. Ben Denizlispor’da uzun yıllar kalmak istiyorum. Kâfi ki biz burada başarılı bir formda gayretimizi sürdürelim.
Futbol otoriteleri tarafından Denizli’nin yetiştirdiği nadir pahalı yeteneklerden birisi olarak gösteriliyorsun. Suratın ve çabukluğun konusunda seni Messi’ye benzetenler de var. Fakat fizik olarak daha da güçlenmeni söyleyenlerin geçmişte çok oldu. Güç ve sürat tıpkı anda bir ortada olabilir mi?
– Güç büsbütün yere sağlam basmakla ilgili. Artık baktığınız vakit Messi, bir Ronalda yahut Hulk kadar iri yarı bir oyuncu değil. Hakkımda yapılan ”Fiziğini geliştirmen” görüşü ise yıllardır hiç peşimi bırakmadı. Ne yazık ki, olaya yalnızca dışarıdan takip edip, her şeyi bildiğini zanneden birçok insan var. Beşerler şunu bekliyor; benim uzunluk atmamı, Okay Yokuşlu üzere çok iri yarı bir orta saha oyuncusu olmamı. Yani sahayı ne kadar dolduruyorum ona bakıyorlar. Bizim futbol mantalitemiz ne yazık ki buna hakikat gidiyor. İstatistiklere baktığınız vakit oynadığım her kadroya elimden gelen katkıyı vermeye çalışıyorum ve bunu yaptığıma da inanıyorum. Bu demek değildir; fiziğim yetersiz. Ben hiçbir vakit kendimi dört dörtlük bir futbolcu olarak tanımlamıyorum, esasen. Ronaldo ve Messi mesleklerine muvaffakiyet üzerine muvaffakiyet eklerken, hala da eksik olduklarına inanıyorlar. Daima bir muvaffakiyet daha kazanmak istiyorlar. Bizim ise bu türlü düşünme lüksümüz bile yok. Biz de bir şeyler için emek ve efor sarf ediyoruz, elimizden geleni yapıyoruz. Benim fizikî özelliklerim bu. Ben yalnızca bunun üzerine neyi geliştirebilirim, alanda 1 saniye evvel düşünüyorsam salise evvel düşünmem gerektiğini inanıyorum. Ya da alandaki aksiyonları bir durum öncesi değil de 2 durum öncesi süzmem gerektiğine inanıyorum. Ne bileyim gol vuruşu olur, durum alma olur, ben bunları geliştirdikten sonra çok daha üst seviye futbol oynayacağıma inanıyorum.
“FENERBAHÇE’YE GİTTİĞİM İÇİN PİŞMAN DEĞİLİM”
* Futbola Denizlispor altyapısında başladın ve şimdi 16 yaşında Fenerbahçe’ye transfer oldun. Aykut Kocaman’ın kararıyla forma giydiğin 2 dönemde toplam 10 maçta vazife yaptın. 3 Temmuz süreci yanı sıra Türkiye Kupası’nı 2 sene üst üste kazanıp, UEFA’da yarı final heyecanı yaşadın. Artık geriye dönsen şunları yapsaydım dediğin mevzular var mı? Fenerbahçe’ye gittiğin için pişman oldun mu?
– O dönem grup olarak hepimizi Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş üzere takip eden çok kulüp vardı. Altyapıda âlâ bir neslimiz vardı. Tüm turnuvalara katılıyorduk ve devamlı takip ediliyorduk. O devir bir şeyler olacaktı. Zira o yıl Denizlispor’un küme düşme dönemiydi. Kulübün içerisinde çok büyük bir karamsarlık vardı. Ben 12 yaşında profesyonel olduktan sonra 15 yaşımda mukavelem biterken, açıkçası bu karamsarlığın içerisinden çıkmak istiyordum. Ailece biz bu kararı verdik. Pişman mıyım? Mutlaka değilim. Fenerbahçe olmasaydı, Galatasaray ya da Beşiktaş olabilirdi. Ben Fenerbahçe üzere dev bir topluluğun içerisinde bulunduğum için memnunum. Genç yaşta o takımın içerisinde ve kuvvetli 3 Temmuz sürecinde yer bulduğum için ise kendimle gurur duyuyorum. Zira her genç futbolcunun büyük bir grupta oynamak üzere bir hayali vardır. Ben bunu o devirde gerçekleştirdim lakin hakikat lakin yanlış. Bu tartışılır. Ancak hiç pişman değilim. Çok hoş anılarım oldu. Evet öteki bir tercih yapsam, çok değişik bir yerde olabilirdim. Ancak bugün ben Recep’sem bugün beni bu duruma getiren mutlaka Fenerbahçe’de bulunmamdı. Kimse bunu inkar edemez. Fenerbahçe üzere büyük kadro reklamı öbür gruplara nazaran gerçekten çok farklı bir şey. Katiyetle ben bu hoş günleri unutamayacağım anıları, hayalini kurduğum Alex De Souza, Volkan Demirel, Emre Belözoğlu, Moussa Sow, Dirk Kuyt üzere oyuncularla bir ortada olduğum için kendimle gurur duyuyorum. O periyot bu türlü bir şey olsaydı bir daha tıpkı kararı verir miydim, bilmiyorum ancak uygun ki yapmışım diyorum.
O devirlerden hala görüştüğün oyuncular var mı ?
– Ben uzun bir müddet kaptanla (Alex De Souza) görüşüyordum. O vakitler bize, genç oyunculara çok katkı ve takviye veriyordu. Hatta ben bir orta Alex ile konuştuğumda bana ‘Brezilya’ya gel, burada futbol hayatını sürdür’ diye davette bulundu. Zira kendisinden ”Oynamak ve piyasanın içinde olmak istiyorum ‘ biçiminde bir istek de bulunmuştum. Lakin sonra ekipte konuştuğun var mı derseniz yok. Zira o periyot Salih Uçan ve Beykan Şimşek üzere genç oyuncuların hepsi gruptan ayrıldı.
“ERSUN YANAL’A KIRGINIM”
* Senin babadan Fenerbahçeli olduğunu biliyorum. Aykut hocanın akabinde gelen Ersun Yanal, ki o da bir Denizlili. Sana Bucaspor’da kiralık forma giydiğin 27 maç (16’sı birinci 11) ve akabinde gittiğin U19 Avrupa Şampiyonası’ndaki Ulusal Kadro performansına karşın sana baht tanımadı. Bu sende bir kırgınlık yarattı mı?
– Mutlaka yarattı. Zira ben o periyot dediğiniz üzere Bucaspor’da oynadıktan sonra Litvanya’daki Avrupa Şampiyonası’na gittim ve forma giydiğim 3 maçta 2 gol ve 2 de asist ile turnuvayı tamamlayıp, şampiyonanın izlenmesi gereken en yeterli 10 oyuncusundan biri olarak seçildim. Avrupa’da insanların önünde futbol oynadım ve onların en düzgün olarak gösterdiği bir futbolcu olarak Fenerbahçe’ye döndüm. En azından burada direk 11 olmasa da en azından o takımın içerisinde bulunmayı hak ettiğime inanıyordum. Ancak bu türlü bir şey olmadığı için gelir gelmez bize kiralık gitmem söylendiğinde insan ister istemez bir burukluk yaşıyor. İstediğiniz ve hak ettiğiniz bedelin size verilmediğine inanıyorsunuz.
Ben bunu geçtiğimiz bir röportajda ”Bize hak ettiğimiz kıymet verilmedi” dediğimde hakkımda adeta linç kampanyasına gidecek kadar olay büyüdü. Halbuki benim söylemek istediğim husus, ”Biz oynardık, siz oynatmadınız” değil. Benim burada belirtmek istediğim o devirde nitekim de genç oyunculara karşı bir ön yargının bulunduğunun tespitiydi. Öbür kulüplerde her dönem en az 2 genç oyuncu sahneye çıkarken, bizde ise 2 genç oyuncu büsbütün siliniyordu. Ben de bunu yaşayanlardan birisiydim. O devir önümde Salih Uçan vardı. Salih, Aykut Kocaman ile UEFA’da yarı finale çıktığımız vakit ekibin içinde banko oynayan bir oyuncuydu. Lakin Ersun hoca geldikten sonra Salih Uçan’ı da istemedi ve Roma’ya gitmek zorunda kaldı. Ben burada bunları anlatırken, bütün cürmü o şahsa atmıyorum. Elbette bizim de yanılgılarımız, eksiklerimiz var. Bütünüyle biz hatalıymışız üzere gösterilmesinden de rahatsızım. Lakin ben şunu da söylemiyorum; ”Fenerbahçe külliyen suçludur”. Ortada yanlış bir şey var. Bu yanlış düzeltilmek için hiçbir efor sarf edilmedi. O güçlü süreçte büsbütün ortada kaynayarak gittik.
14 Mayıs 2006 tarihinde Atatürk Stadı’nda oynanan müsabakada Denizlispor, Fenerbahçe ile 1-1 berabere kalarak güçlü rakibine büyük bir travma yaşatmış ve şampiyonluğuna mahzur olmuştu. 11 yaşında olan senin de bu maçta top toplayıcı olarak vazife yaptığını biliyoruz. O günü hatırladığında aklına neler geliyor ?
– Bizim o gün alt yapıda maçımız vardı. Tahminen A Grup kadar heyecanlıydık. Zira Denizlispor yenilirse küme düşeceğini, düşerse de hepimizin emeklerinin yok olacağına inanıyorduk. O vakit 11 yaşımdaydım. Ben Denizlispor 89. dakikada golü attığı sırada kaleci Rüştü ağabeyin gerisinde top topluyordum. Evet Fenerbahçeliyim fakat o an Fenerbahçe, Rüştü, Appiah, Anelka gözün görmüyor. Zira yürekten istediğin için memleketimin kadrosunun uygun bir yerde olmasını istediğin için hiçbir şeyi gözü görmüyor. O gün de bizim için ve tüm Denizli için bir milat günüydü. Biz çok küçüktük lakin anılarımızda çok farklı bir yere sahip o müsabaka…
“İSPANYA’DA OYNAMAK İSTERİM”
* Avrupa’da en çok İspanya La Liga’yı beğendiğini sıkça söylüyorsun. Neden Premier Lig değil de İspanya? Şayet teklif alsaydın hangi ekipte oynamayı tercih ederdin ?
– Öncelikle tutkunu olduğum Real Madrid olduğu için La Liga’yı tercih ederdim. Başka neden ise fizikî istikametten çok teknik kapasitesi yüksek bir lig olduğu için oyumu İspanya’dan yana kullanırdım. Daima aklımda orası vardı. Her vakit konuşulan futbolun tepesine Barcelona, Real Madrid ve Premier Lig ekipleri ortak oluyor. İngiltere fizikî olarak çok sıkıntı bir lig. Korkuyor muyum? Hayır lakin küçüklükten bu yana oranın hayalini kurdum. Tahminen de orada oynamak nasip olur. Tahminen de İngiltere’de oynayıp, çok daha farklı noktalara gelmek de nasip olabilir. Yazgımızda ne varsa o.
Süper Lig’e yükseldiğinize nazaran Saraçoğlu Stadı’nda Fenerbahçe’ye karşı forma giymek nasıl bir his olacak ?
– Bunu iki yıl evvel Rize’de yaşadım. Şükrü Saraçoğlu Stadyumu’nda 2-1 kaybettiğimiz maçın son yarım saatinde oyuna girmiştim. Ben Fenerbahçe’nin stadına birinci olarak takımda bulunduğumda gitmiştim. Yani meskenim olarak gittim oraya. Ancak Rizespor ile alana çıktığımda bir deplasman oyuncusu olarak gitmiş oldum. Yeniden taraftarlar sağ olsunlar bağrına basıyor, seviyor lakin o formanın altında olmak farklı, rakip ekip forması ile oynamak çok daha farklı. Ben Fenerbahçe’ye birinci geldiğimde alana çıktığımda ayaklarım titriyordu. Artık ise daha farklı hisler hissediyorum, ayaklarım artık titremiyordu. İnsan ister istemez farklı hisler yaşıyor.
FENERBAHÇE’YE GOL ATARSAM SEVİNİRİM
* Fenerbahçe’ye gol atarsan sevincini yaşar mısın?
– Sevinç yaşarım diye düşünüyorum. Sonuçta emek verdiğiniz öbür bir kadro var. Yazgı birliği yaptığınız ve birlikte ter döktüğünüz diğer arkadaşlarınız, işçiniz, topluluğunuz var o grupta. Memlekette sizi bekleyen beşerler var. Sevinirim diye düşünüyorum.
Kaç yaşına kadar futbol oynamak istiyorsun?
-Yaşım 24. En azından 34-35’e kadar oynamak istiyorum. Ligimizde kendine sahiden uygun bakan örnek oyuncular çok sayıda. Çok daha fazla oynayan futbolcular var. Benim de çok berbat bir ömür usulüm yok. Büsbütün evcimenim. Konut – tesis ortasında mekik dokuyorum. Kendime âlâ bakacağıma inanıyorum.